توبه از ترس، از بی ایمانی و از شک و ذن و گمان بد…
که ترس از ضربه خوردن و آسیب دیدن است، و ترسو به ایمان و هدایت الله، به مراقبت و پشتیبانی الله، به بزرگ و قدرتمند بودن الله، به محافظ بودن و به پادشاه بودن الله و به قدرت الله ایمان ندارد و او چه بازنده ای بزرگی است در این دنیا و آخرت…
ترسو کسی است که نه شیطان از او حمایت میکند و نه پروردگار… کسی است که نه سمت پروردگار رفته باشد و توکل کرده باشد و نه فهمیده باشد نجوای ابلیس را…
ترسو، بدبخت ضعیفی است که بلاها و رنج ها و دردها رو برای خودش خریده است بواسطه ترسش.
ترس او، مانع اوست! و او را از برکات و دریافت نعمت ها دور میکند و گویی ابلیس تلاش میکند تا او را کنترل کند و فریب دهد و گمراه کند و در ترس نگهدارد.
میگن از هرچه بترسی، به سرت می آید!
ترس از بی ایمانی می آید…