توبه از ترس، از بی ایمانی و از شک و ذن و گمان بد…

که ترس از ضربه خوردن و آسیب دیدن است، و ترسو به ایمان و هدایت الله، به مراقبت و پشتیبانی الله، به بزرگ و قدرتمند بودن الله، به محافظ بودن و به پادشاه بودن الله و به قدرت الله ایمان ندارد و او چه بازنده ای بزرگی است در این دنیا و آخرت…

ترسو کسی است که نه شیطان از او حمایت میکند و نه پروردگار… کسی است که نه سمت پروردگار رفته باشد و توکل کرده باشد و نه فهمیده باشد نجوای ابلیس را…

ترسو، بدبخت ضعیفی است که بلاها و رنج ها و دردها رو برای خودش خریده است بواسطه ترسش.

ترس او، مانع اوست! و او را از برکات و دریافت نعمت ها دور میکند و گویی ابلیس تلاش میکند تا او را کنترل کند و فریب دهد و گمراه کند و در ترس نگهدارد.

میگن از هرچه بترسی، به سرت می آید!

ترس از بی ایمانی می آید…

ترسو، بدبخت است!

در تلاشم هر روز، آدم با ایمان تر و بهتری از خودم بسازم. قبل از زخم و سیلی روزگار، رشد کنم. اینجا جایی است که آنچه ذهن و قلبم به آن باور پیدا میکند را میگویم
نوشته ایجاد شد 19

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مرتبط

متنی که میخواهید برای جستجو وارد کرده و دکمه جستجو را فشار دهید. برای لغو دکمه ESC را فشار دهید.

بازگشت به بالا